Metoda psychoterapeutyczna charakteryzuje się wieloma technikami. Zależą one głównie od orientacji teoretycznej terapeuty, wyznaczonych przez niego celów leczenia oraz wieku pacjenta. Warszawa na przykład, stała się ostatnio centrum terapeutów posługujących się głównie interpretacjami werbalnymi, odnoszącymi się do zabaw i wypowiedzi dziecka. Inni terapeuci stosują interpretacje w psychoterapii w bardzo małym stopniu lub rezygnują z nich całkowicie, przyjmują tym samym postawy bardziej aktywne i dyrektywne, którymi psychoterapia wcale nie tak często się kieruje. Zasadą jest, iż im młodsze jest dziecko, tym mocniej psychoterapia przebiega za pośrednictwem zabawy. Jednak niektóre dzieci, nawet trzyletnie lub czteroletnie mogą całkiem swobodnie się wypowiadać. To na ile skutecznie mogą się one komunikować werbalnie, zależy głownie od poziomu ich inteligencji, rozwoju mowy i stanu emocjonalnego. Wspólną cechą każdej podjętej psychoterapii dzieci, lub młodzieży powinno natomiast być wytworzenie jak najlepszego kontaktu terapeuty z dzieckiem, ocena jego odczuć i wyrażonych myśli oraz wykorzystanie tego kontaktu do rozwiązania problemów młodego człowieka, bo taki cel stawia przecież przed sobą każda psychoterapia – czy to werbalna, czy psychoanalityczna, czy ericksonowska.