Centralne ogrzewanie to jedno z wielu udogodnień cywilizacyjnych, do którego tak przywykliśmy, że zwykle zupełnie je ignorujemy (chyba że nie działa).
Jak sama nazwa wskazuje, w wypadku centralnego ogrzewania, ciepło przychodzi ze scentralizowanego źródła zewnętrznego, przechodząc przez węzły cieplne, które rozprowadzają je do następnych pokoi lub budynków – w przeciwieństwie do miejscowych źródeł ogrzewania jak dajmy na to piec kaflowy czy kominek.
Najpowszechniej występującą metodą produkowania ciepła stanowi spalane paliw kopalnych. Tak uzyskane ciepło jest potem roznoszone – zwykle przez wodę, parę bądź powietrze we właściwych rurach. Coraz powszechniej spotyka się również wykorzystywanie energii słonecznej – w tym wypadku ciepło rozprzestrzenia się zazwyczaj poprzez wodę.
Pierwsze systemy centralnego ogrzewania powstały w starożytnym Rzymie około 100 roku naszej ery. Oczywiście nowoczesne systemy nie mają wiele wspólnego z tamtymi. Są wspomagane elektroniką i zawierają zaawansowane mechanizmy kontrolne, w ich skład wchodzą także różnorodne urządzenia, na przykład sprężarki maneurop lub zawory danfoss. Oznacza to, że założenie sytemu ciepłowniczego wymaga współcześnie udziału osoby obytej w elektronice.