Angielski Metodą Callana to jeden z najpopularniejszych w Polsce sposobów uczenia się języka angielskiego w szkołach językowych. Czym Metoda Callana wyróżnia się spośród innych metod nauki angielskiego? Spróbuję pokrótce opisać specyfikę tej metody.

W Metodzie Callana uczymy się języka angielskiego w kolejności “ucho, usta, oko, ręka”. Cóż to oznacza? Najpierw słyszymy angielskie słowa i zwroty (na zajęciach są one wymawiane przez lektora), później w języku angielskim mówimy (powtarzając za lektorem), dopiero później ze znanymi już angielskimi słowami i zwrotami spotykamy się na piśmie (w podręczniku) by w końcu zacząć i tę wiedzę stosować pisząc angielskie dyktanda. Te założenia Metody Callana tak naprawdę powtarzają sposób w jaki dzieci, poznają swój język ojczysty (co odnosi się do dzieci polskich tak samo jak do dzieci z angielskiej strefy językowej).
Inne założenie Metody Callana mówi, że lektor powinien mówić w języku angielskim w tempie przekraczającym tempo zwykłej rozmowy (zobacz Angielski – metoda Callana). Uczniowie, którzy będą rozpoznawali angielskie zwroty używane w taki sposób, nie będą mieć później problemów z rozumieniem angielskich słów i zwrotów używanych wolniej. W drugą stronę to niestety nie działa i uczący się języka angielskiego wg różnych innych metod, stosunkowo często proszą swoich angielskich rozmówców o wolniejsze wypowiadanie się.
Kolejnym założeniem w nauce języka angielskiego Metodą Callana jest powtarzanie przez uczniów od razu całych angielskich zdań, co ma ukazać zastosowanie słowa angielskiego w kontekście. Każde słowo wyrwane ze swojego naturalnego językowego otoczenia może być przecież przez osoby władające na co dzień zupełnie innym od angielskiego językiem (choć dotyczy to oczywiście nie tylko uczących się języka angielskiego, ale właściwie każdego języka obcego, w szczególności języka niezbyt blisko spokrewnionego z ojczystym).
Metoda Callana została tu ledwie zarysowana, założeń jest w niej oczywiście dużo więcej. W oczy rzuca się choćby to, że w metodzie tej  nauczyciel prowadzi lekcje angielskiego na stojąco, a uczniowie najczęściej siedzą w półokręgu. Taki układ daje nauczycielowi nieco lepszą kontrolę nad grupą (widoczność jest zapewne lepsza), a wśród uczniów utrudnia zapadanie w stan znużenia – mają oni przez całą lekcję angielskego kontakt wzrokowy tak ze sobą nawzajem, jak i z nauczycielem. Kontakt wzrokowy z osobą która mówi (niekoniecznie w języku angielskim) zapobiega – przynajmniej częściowo – powstaniu efektu, który nazwałbym “efektem słuchania radia” – ktoś niby coś mówi, ale do mnie dociera to jakby przez mgłę (z tego stanu wypadam właściwie natychmiastowo jeśli usłyszę swoje imię lub nazwisko).
To bardzo powierzchowny opis nauki języka angielskiego Metodą Callana. Mam nadzieję wkrótce jakoś tę tematykę rozwinąć.